دزمینه و هدف یکی از مهم ترین حوزه های دندانپزشکی، جراحی ایمپلنت های دندانی است. در این حوزه، دندانپزشکی با استفاده از تجهیزات دیجیتال و نرم افزار ها در مقایسه با سایر حوزه های پزشکی در سال های اخیر توسعه قابل ملاحظه ای داشته است.
ایمپلنت‌دیجیتال، یعنی استفاده از راهنمای جراحی که به جراح کمک می کند تا جراحی کاشت ایملنت را دقیق تر، مطمئن تر، ساده تر و در زمان کوتاه تری انجام دهد.
فرایند تولیداین راهنما ها کاملا دیجیتالی می باشد. این روند به دلیل استفاده از تعداد زیادی نرم افزار و تجهیزات کمی دشوار است.
ایمپلنت‌دیجیتال چیست؟
ایمپلنت‌دیجیتال (digital implant) یکی از انواع ایمپلنت است. که در آن به کمک عکس و اسکن سه بعدی مدلی از استخوان و لثه فرد ساخته می شود و به کمک آن،کاشت پایه ایمپلنت در دقیق ترین نقطه قرار می گیرد. سبب افزایش موفقیت درمان، حداقل برش و خونریزی می شود.
مقایسه ایمپلنت‌دیجیتال با ایمپلنت سنتی
فیکسچرهای به کار رفته در استخوان فک، در ایمپلنت دیجیتال و ایمپلنت معمولی کاملا یکسان هستند. مهم ترین تفاوت میان آنها در تکنولوژی روند درمان است.
ایمپلنت‌دیجیتال برای همه ی افراد مناسب نیست، تنها بری افرادی که شرایط استخوانی مناسب داشته باشند و نیاز به جراحی پیوند استخوان نباشد قابل انجام است. البته باید توجه داشت که در این روند درمان به دلیل داشتن راهنما و استفاده از انواع ایمپلنت که امروزه وجود دارد میتوان گفت: ایمپلنت‌دیجیتال برای کسانی مناسب است که پزشک جراح با توجه به شرایط مدنظر تشخیص می دهد.
هنگام انجام این دسته از جراحی ها، جراح تنها یک برش کوچک ایجاد می کند تا درد زیادی برای بیمار به وجود نیاید. علاوه بر کمتر شدن درد بیمار بعد ازجراحی، این برش های کوچک،زمان کمتری برای بهبود پیدا کردن از شما می گیرد. این برش ها به میزانی کوچک هستند که بدون بخیه نیز بهبود پیدا میکند.
انجام جراحی با برش کمتر باعث می شود:
1)زمان بهبود کاهش می یابد
2) درد و خونریزی و ورم بعد از جراحی کمتر می شود
که این در حالی است که در ایمپلنت های سنتی زمان بهبود ، درد و دوران نقاهت طولانی تر است.
از دیگر عوامل متفاوت در این دو روند جراحی، جایگذاری پایه یا همان ایمپلنت ها در استخوان است. در روند دیجیتال از قبل جراحی با استفاده از اسکنرهای داخل دهانی،عکس رادیوگرافی (CBCT) و نرم افزار های مرتبط مشخص می شود. اما در روش سنتی بعد از شکاف لثه، با استفاده از عکس رادیوگرافی جای قرارگیری ایمپلنت مشخص می شود.
مزایای ایمپلنت‌دیجیتال
1)افزایش دقت و کاشت صحیح
2) افزایش درصد موفقیت در شرایط ثابت
3) کاهش عوارض ایمپلنت
4) مناسب برای ایمپلنت فوری
5) حداقل برش، درد و خونریزی
همینطور باید بیان کرد، اگر در شرایط یکسان از استخوان در نظر بگیریم روند جراحی در ایمپلنت‌دیجیتال تا به سابق کمتر است.
معایب ایمپلنت‌دیجیتال
ایمپلنت دیجیتال، در واقع از لحاظ ساختار مشابه ایمپلنت معمولی است و تنها در روند، تکنولوژی مورد استفاده در طول درمان، با یکدیگر متفاوت هستند به همین علت نمی توان معایب درمانی جدایی از سابق برای آن بیان کرد: در واقع تنها عیب این روند درمان هزینه نسبتاً بیشتر آن از سابق است که با توجه به محاسن این روند درمان می توان چشم پوشی کرد.
مراحل درمان ایمپلنت دیجیتال
مرحله اول
اسکن سه بعدی از فک (Cbct)
در اولین روز از مراجعه و تصمیم برای درمان ایمپلنت دیجیتال نیاز به عکس های تخصصی cbct است تا شرایط دندان و استخوان فک شما مشخص می شود.
عکس (cbct) مانند عکس (opg) با استفاده از اشعه x و دستگاه رادیوگرافی تهیه می شود. با این تفاوت که در عکس (cbct) یک دندان در زاویه‌های مختلف نشان داده می‌شود و شرایط استخوان آن ناحیه مشخص می‌شود. به طور قطع وقتی وضعیت دقیق فک را داشته باشید ریسک کاشت دندان کاهش میابد.
مرحله دوم
اسکن فک و ایجاد قالب فک
در این مرحله باید سریجکال گاید (surgical guide) یا راهنمای جراحی براساس نحوه قرارگیری دقیق دندان های مجاور و بافت لثه طراحی می شود. درست همانند یک راهنما در زمان جراحی عمل می کند، یعنی در جراحی دندان با استفاده از آن راهنما مشخص می‌شود که کدام نواحی باید دریل شده و فیکسچر را جایگذاری کرد.
مرحله سوم
کاشت فیکسچر ایمپلنت
در این مرحله با استفاده از گاید جراحی بر روی فک بیماربا پانچ استخوان فک عمل کاشت ایمپلنت انجام می گیرد
مرحله چهارم
اتصال اباتمنت و روکش
زمان مورد نیاز برای بهبود که بستگی به نوع ایمپلنت دارد متفاوت است. معمولاً از 4 تا 12 هفته فیکسچر پایه ایمپلنت زمان نیاز دارد تا به استخوان جوش بخورد. بعد از این مدت اباتمنت و روکش ایمپلنت بر روی پایه قرار میگیرد و لبخندی زیبا و طبیعی را به شما تحویل میدهد.
