تاریخچه تکامل ایمپلنت دندانی
سفرنامه ای غنی و جذاب در طول زمان است. از زمان پیدایش بشر انسان‌ها به روش های متفاوت سعی در جایگزین کردن دندان های از بین‌رفته خود داشته‌‌اند.
تقریبا 2500 سال ق.م مصریان باستان سعی داشته اند. با استفاده از لیگراتورهایی از طلا دندان هایی را که از نظر پریودنتال درگیر بوده اند تثبیت کنند.
دندان جایگزین (اولین ثبت ها)
میخی مسی در فک بالای یکی‌از پادشاهان مصری مربوط به 1000 سال ق.م. در بدن یک پادشاه مصری است. البته این موضوع هنوز آشکار نیست که قبل مرگ او بوده یا بعد از مرگ
حدود 500 ق.م اتروسک ها جایگزین‌هایی برای دندان ها از استخوان گاو ساختند.
کاوشکران در فرانسه قبری پیدا کرده‌اند که درون آن دندان مصنوعی از آهن ساخته شده بود. گمان میرود منشا آن 300 سال ق.م می باشد. البته کارشناسان معتقدن این یک دلیل زیبایی بوده زیرا درد نصب و تحمل این دست دندان بسیار طاقت فرسا بوده.
این مردمان مبتکر از دندان‌هایی که به طرز خلاقانه‌ای از عاج حکاکی شده استفاده کردند. که سپس با سیم طلا تثبیت شد تا یک پل ثابت ایجاد شود.
کاوشکران در فرانسه قبری پیدا کرده‌اند که درون آن دندان مصنوعی از آهن ساخته شده بود. گمان میرود منشا آن 300 سال ق.م می باشد. البته کارشناسان معتقدن این یک دلیل زیبایی بوده زیرا درد نصب و تحمل این دست دندان بسیار طاقت فرسا بوده.
این مردمان مبتکر از دندان‌هایی که به طرز خلاقانه‌ای از عاج حکاکی شده استفاده کردند. که سپس با سیم طلا تثبیت شد تا یک پل ثابت ایجاد شود.
تاثیرگذاران در پیشرفت ایمپلنت دندان
جان هانتر
اواسط دهه 1600 دندان در اروپا با مواد مختلف تثبیت شده‌اند. از سال های 1500 تا حدود 1800 دندان ها در اروپا از افراد محروم یا اجساد برای استفاده از پیوند به پیوند جمع آوری می شدند.
در این دوره جان هانتر جراح اسکاتلندی از جمله افرادی بود که اجساد را میدزدید و آن ها را کالبدشکافی میکرد در نتیجه اطلاعات بسیاری در زمینه آناتومی فک و دهان داشت.
1700 ب.م دکتر هانتر پیشنهاد پیوند دندان از یک انسان به انسانی دیگر را داد . آزمایش او کاشت یک دندان ناقص در شانه خروس بود او یک واقعه خارق العاده را مشاده کرد، دندان محکم در شانه خروس فرورفت و رگهای خونی خروس مستقیم در پالپ دندان رشد کردند.
در کشفیات باستانی مواد مختلفی از جمله: یشم – جواهرات – صدف در آرواره جمجمه ها یافت شده.که طی قرن‌ها پیشرفت قابل توجهی داشته. پیشرفت در این تکنیک باعث شد در قرن 18 برخی محققین در زمینه فلز و آلیاژ‌ها برای ساخت ایمپلنت های دندانی آزمایشاتی انجام دهند البته چندان هم موفق نبودند.
در سال 1886 یک پزشک، تاج چینی را روی دیسک پلاتین نصب کرد اما در دراز مدت نتیجه مطلوبی نداشت. مشکل بزرگ این بود که جسم خارجی پیوند مناسبی با استخوان های فک ایجاد نمی کرد و درنهایت در می آمد.
برادران استروک
در سال 1930 دو برادر اِستروک فیکسچر‌های ارتوپدی ساخته‌شده از ویتالیم (آلیاژ کروم کبالت) را آزمایش کردند. مشاهده این دوبرای کاشت این فلز در لگن باعث شد که این آزمایش را در فک انسان و سگ انجام دهند.
پیچ‌های ویتیالیوم پشتیبانی مورد نیاز برای جایگزینی را فراهم می کند. تصور میشد این دو برادر اولین کسانی هستند که اولین ایمپلنت موفق در استخوان فک را انجام داده‌اند. حتی یکی از برادران برای درمان عفونت‌های لثه هم دارویی بوجود‌آورده بود.
ایمپلنت های امروزی
دکتر فورمنگینی (formiggini)و زپونی (zepponi) در دهه 1940 ایمپلنت امروزی را ساخته‌اند. طراحی مارپیچ و فولاد ضد زنگ ایمپلنت به استخوان اجازه رشد در این شیار‌ها را می‌دهد.
دکتر رافائل (Raphael cherchve) از فرانسه با ایجاد فرزهایی به اینها کاشت و تناسب آن هارا ساده تر کرد.
ایمپلنت ساب پریوستائل (روی استخوان) در دهه 1940 توسط دال (dal) در سوئد توسعه یافت.
5 طرح اولیه ایمپلنت دال شامل:
اباتمنت ها و پیج های مسطح بود که روی تاج برجستگی آلوئولی قرار داشتند.
فعالیت دال از سال 1947 -1948 توسط گرشکف-گلوبرگ- واینبرگ در ایالت متحده انجام شد.
افزایش نوآوری ایمپلنت (1960-1970)
طرح های مختلف ایمپلنت گسترش یافت در سال 1967 دونوع ایمپلنت تیغه ای وجود داشت که توسط دکتر لینگو معرفی شد این مدل امکان قراردهی در فک بالا و پایین را داشت.
در سال 1975 یک دستگاه ایمپلنت که به عنوان ایمپلنت منگنه شناخته می شد برای اولین بار توسط دکتر اسمال معرفی شد این برای کسانی که در فک پایین بی دندانی داشتن بسیار کارامد بود.
سرندپیتی پرزرق و برق
دکتر برین مارک (Branemark) در سال 1978 یک ایمپلنت ریشه‌ای تیتانیومی را با نخ دو مرحله‌ای ارائه کرد و این پیچ ها را فیکسچر نامید.
این ایمپلنت‌ها برای اولین‌بار در سال 1965 در بیماران او قرار داده‌شد و به خوبی هم جواب گرفت. اولین بیمار او دارای بدشکلی و ایرادات زیادی در فک و چانه بود. او چهار ایمپلنت در فک پایین قرار داد در یک دوره 6 ماهه با استخوان پیوند و یکپارچه گی ایجاد کردند و تا 40 سال آینده درجای خود ماندن.
این کشف را بطور تصادفی در سال 1952 روی خرگوش با پیوند تیتانیوم درون استخوان فمورخرگوش کشف کرد.
او کشف خود را به حوزه دندانپزشکی منتقل کرد و در واقع مفهوم (استئواینتگراسیون) را معنا بخشید، از آن پس ایمپلنت دندان در دانشکده دندانپزشکی آموزش داده‌شد.
