» همه چیز درباره ی جراحی لثه «

پیشگیری بهتر از درمان است

به طور قطع این جمله را شنیده اید، به کار گرفتن روش هایی برای جلوگیری از بیماری مانند رعایت بهداشت و سلامت دندان یا دهان، طبیعتا بهتر از گذراندن طول درمان است. با این حال امروزه با ظهور فناوری و تکنولوژی بسیاری از بیماری ها درمان خاص خودشان را دارند.

جراحی لثه چیست؟

بیماری لثه وقتی که به حدی برسد که با جرمگیری یا کورتاژ لثه درمان پذیر نباشد نیاز به جراحی لثه ایجاد می شود . جراحی لثه عملی است که در طی آن بافت بیمار درمان ناپذیر لثه باید به روش جراحی برداشته شود . جراحی لثه جزو بیماری هایی می باشد که عوامل مختلفی در بروز بیماری های لثه دخیل هستند. عوامل همچون اختلالات هورمونی، وراثت و یا ژنتیک که خواه از طریق سبک زندگی و یا مشکلات دیگر که هر کدام می تواند دردناک و آسیب زننده به لثه دندان باشد.

هدف از عمل جراحی لثه چیست؟

جراحی لثه برای درمان برخی بیماری های مربوط به لثه انجام میشود. هدف از انجام جراحی لثه،درمان بیماری های مربوط به بافت لثه و رفع آسیب هایی است که برایتان توضیح میدهیم:

ترمیم استخوان و بافت های آسیب دیده مرتبط به لثه
درمان افتادن دندان
کاهش شکاف لثه بین دندانها
تغییر شکل استخوان فک برای کاهش خطر رشد باکتری ها در شکاف استخوان
رفع عفونت دندان
درمان بیماریهایی مثل، گینوییت و پریودنتیت که نیازمند عمل جراحی لثه هستند.

انواع جراحی لثه

بیماری های شدید لثه منجر به جراحی لثه می شود، در این شرایط می تواند یک یا چند درمان زیر راه حلی باشد که توسط پزشک توصیه می شود:

به فرورفتگی بین دندان و لثه «پاکت» گفته می شود.در التهاب یا عفونت لثه این شیار عمیق تر شده و فضای مناسبی برای میکروبها فراهم می کند. در این عمل، جراح لثه را برش میزند و به بالا تا میزند تا باکتریها و آلودگی های زیر آن را تمیز کند. سپس بافت لثه به دور دندان بخیه می شود تا دوباره رشد کرده و دندان را احاطه کند.

جراحی بازسازی لثه

در این نوع جراحی، برشی در لثه ایجاد می شود و بافت برش خورده کنار زده می شود تا باکتریها و آلودگی ها برداشته شوند. سپس پیوند استخوان، غشا یا پروتئینهای تحریک کننده تولید بافت (و یا ترکیبی از هر سه) در این محل جایگذاری می شود تا بافت لثه را به بازسازی ترغیب کند.

جراحی افزایش طول تاج دندان

در این عمل، بافتی که بیش از حد رشد کرده و روی دندانها را پوشانده و باعث شده است لبخند لثه ای داشته باشید، برداشته می شود. به این ترتیب لثه کوتاه تر شده و دندانها بلندتر دیده می شوند. این درمان جراحی لثه، برای زیبایی لبخند انجام می شود.

جراحی لیفت لثه

نوعی جراحی هست که بتازگی رواج پیدا کرده و بسیار شبیه به جراحی افزایش طول تاج هست. معمولا این جراحی در دندان های قدام همراه با درمانهای زیبایی مانند لمینیت انجام میشود،

جراحی خارج کردن کیست و یا تومور از لثه

برای خارج کردن توده و تومور های موجود در لثه در زمان جراحی این درمان انجام میگیرد، بر روی توده های خارج شده آزمایش های مرتبط انجام می شود تا نوع بیماری و نوع توده مشخص شود زیرا ممکن است سرطانی باشد.

البته در صورت بیماری های خفیف لثه مانند التهاب لثه نیاز به جراحی نیست و می توان با دارو و دهانشویه های طبیعی آن را برطرف کرد.

انواع پیوند لثه چیست؟

پیوند لثه روش های متقاوتی دارد که پزشک با تشخیص بیماری درمان مورد نیاز را انجام می دهد. روشهای پیوند لثه به صورت زیر است:

پیوند آزاد لثه

این روش مشابه پیوند بافت همبند است و در آن از بافت سقف دهان استفاده می شود. تفاوت آن در این است که به جای برش لایه بیرونی سقف دهان به صورت یک زبانه بافتی و برداشتن بافت زیر آن برای پیوند، مقدار کمی از بافت کامل سقف دهان برداشته می شود و به محل مورد نظر پیوند می خورد. این روش بیشتر در کسانی انجام می شود که لثه شان نازک است و نیاز به بافت بیشتری برای افزایش حجم لثه دارند.

پیوند بافت همبند

این رایجترین روش پیوند لثه برای درمان بیرون زدگی ریشه دندان است. در پیوند بافت همبند، از کام دهان تکه ای از بافت پوستی آن بریده می شود و بافتی از زیر آن برداشته می شود به نام «بافت همبند ساب اپی تلیان»، بعد از برداشت این تکه بافت پوستی جداشه را در جای خود بخیه می زنند. و بعد از آن تکه جداشده رابه اطراف ریشه دندان پیوند می دهند.

پیوند پدیکِل

در پیوند پدیکل، به جای این که بافت از سقف دهان برداشت شود، از لثه اطراف یا نزدیک دندانی که نیاز به ترمیم دارد برداشت می شود. این زبانه بافتی که پدیکل نام دارد تنها یک طرف آن بریده می شود و سپس بافت چرخانده می شود تا روی محل مورد نظر قرار بگیرد در حالی که هنوز از یک طرف به جایگاه اصلی خود وصل است. پس از این که بافت روی ریشه دندان را پوشاند، همانجا بخیه می شود. این روش فقط در کسانی انجام می شود که بافت لثه نزدیک به دندانشان زیاد است.

موارد منع جراحی

افراد تحت عمل جراحی باید از سلامت کلی برخوردار بوده و دارای استرس بیش از حد نباشند. همچنین دندانپزشک باید سابقه پزشکی کامل با تمام عوارض جراحی لثه و داروهایی که بیمار مصرف می‌‌کند، از جمله داروهایی که به آن حساسیت دارد، در نظر بگیرد. در برخی از شرایط پزشکی بهتر است که افراد تحت درمان جراحی قرار نگیرند. این شرایط عمدتاً به دسته‌های زیر طبقه‌بندی می‌‌شوند:

بیماری‌های دهان و دندان (پریودنتال) که تحت کنترل و درمان قرار نگرفته‌اند.
مصرف سیگار و الکل نه تنها می‌تواند بیماری پریودنتال را تشدید کند، بلکه بهبودی و التیام پس از جراحی را به تأخیر می‌اندازد.
بیماری های جسمی مانند دیابت ،HIV(ایدز)، بیمارانی که سیستم ایمنی در معرض بوده خطر بوده(مانند بیماران قلبی،عروقی،و…)
داروهایی که مصرف آنها می‌تواند بیماری پریودنتال و یا عمل جراحی را تحت تأثیر قرار دهد، به عنوان مثال، آسپرین و کومادین که ممکن است باعث مشکلات توقف خونریزی گردد. داروهایی که باعث رشد بیش از حد لثه می‌شوند، به عنوان مثال، داروهای مسدود کننده کانال کلسیم که برای کنترل بیماری‌های قلبی عروقی مورد استفاده قرار می‌گیرند، داروهای دیگری که برای کنترل واکنش ایمنی بدن نسبت به عضو پیوندی مورد استفاده قرار می‌گیرند و غیره.